Dames

Zondagavond 24 februari 2018, match om 20u tegen Entente du Centre. Een afgelegen sporthal in een grauwe wijk in La Hestre, ergens in de buurt van La Louvière. Laten we het er op houden dat het niet kon tippen aan ons eigen Dommelhof…

De match zelf was wél van cruciaal belang. Aangezien er 2 ploegen degraderen, en we samen met Entente met 4 punten voorlaatste stonden, kon er best gewonnen worden. Voor Entente zou een nederlaag dramatisch zijn, aangezien wij nog tegen rode lantaarn Luik moeten, en ook het onderlinge duel telt bij eventuele gelijke stand. In de thuismatch kon er relatief eenvoudig gewonnen worden met 26-15, maar we wisten reeds dat Entente toen niet op volledige sterkte was.

We begonnen goed. Geconcentreerd, met lichte spanning in de armen maar zeker niet verlamd van de zenuwen. Zowel Dorien als Sarah konden met een individuele actie scoren in de beginfase, maar Entente kon blijven aanklampen, vooral vanop strafworp. Iedereen had het gevoel dat winst mogelijk was, maar de score was nooit geruststellend. Van 1-2 ging het naar 2-4 en 3-5. Onze talrijk meegereisde supporters zagen allebei dat het spel van Entente stereotiep was, de dreiging kwam eigenlijk maar van 2 speelsters. Onbedreigd topschutster van de reeks, Guals, zat op enkele flitsen na keurig in de achterzak van Hanne. Het centrum van onze 6-0 verdediging had de handen vol met de vinnige pivot Nunes, maar Dorien-Charlotte-Gitte (telkens 2 van de 3) werkten prachtig samen. In aanval was het af en toe nog wat te slordig, maar we konden af en toe toch een mooie combinatie opzetten. Gitte kon scoren vanop afstand, Zoë mooi ingesneden op pivot, en Anouk kon de 2 penalty’s aan 100% afwerken. We gingen rusten met een 7-11 voorsprong. Dat had op basis van het spel een iets grotere voorsprong mogen zijn, vonden zowel coach Wim als de dames zelf.

De tweede helft begon dramatisch. Alsof de gezellige grote kleedkamer (lees: een klein hokje waar niet eens iedereen tegelijk kon zitten) en de voorsprong ons wat hadden doen indommelen. Binnen enkele minuten, met enkele tijdstraffen, stond Entente ineens weer langszij, 11-11. Het thuispubliek zette zich achter de ploeg, en plots leek er bij ons wat paniek in de ploeg te komen. Het traditionele dipje was gelukkig achter de rug, en zou niet meer terugkomen. De ijzersterke verdediging met een sterke Aitana in doel begon ook tegenaanvallen op te leveren. Zoals Wim tijdens de rust voorspeld had kregen de opbouwers van Entente, die nooit gewisseld werden, het niet meer belopen tegen het jonge enthousiasme in onze tegenaanval. Edita, Hanne, Maren en Sarah konden alleen richting keeper en werkten allemaal mooi af. De wedstrijd werd mooi uitgespeeld en we konden er ons verstand goed bij houden (meestal toch). Eindscore 15-21.

De twee heel erg verdiende punten werden in de auto’s geladen en netjes verdeeld over Brussel, Leuven, Hasselt en Neerpelt. Geen uitbundige viering, daar was het uur en locatie niet helemaal geschikt voor, maar vooral een hele opluchting: opdracht volbracht!!

Volgende week proberen we daar een vervolg aan te breien, in ons eigen prachtige Dommelhof, om 16u45 tegen Brussels. Kom gerust kijken!