Zaterdag speelde D1 een uitwedstrijd tegen Meeuwen, een tegenstander die altijd voor een spannende wedstrijd zorgt. Dit zou ook de comeback van Dorien betekenen (die stage deed in Chili), maar helaas wordt die nog even uitgesteld.
Meeuwen was gebrand op winst en flitste naar een 4-0 voorsprong. Niet waar we op hoopten, dus tijd voor een eerste time-out. De tegenpartij bleef sterk in aanval en geraakte vaak tot op 6 meter. Zo stond het 7-2 na een kwartier spelen. Wij creëerden helaas minder kansen aan de overkant. In verdediging kreeg Sarah de opdracht om mandekking te doen. En ze leverde goed werk, want de kloof werd niet groter. Ruststand: 12-7. Hoewel we niet graag naar het scorebord keken, voelden we dat er meer in zat. Wim benadrukte dat we niet overhaast moesten spelen, want in een halfuur kan veel gebeuren. "We moeten ze pas inhalen na 59 minuten", aldus een hoopvolle trainer.
In de tweede helft verliep alles gelukkig wat vlotter. Zo was het opeens 12-10. Nu stond ook de verdediging een stuk sterker. Meer mogelijkheden voor snelle counters van Hanne en enkele penalty's zorgden nog voor doelpunten. Lene zorgde voor mooie acties vanaf zowel de cirkel als de 9-meterlijn. Ondanks enkele missers bleven we druk zetten. Meeuwen vond moeilijker aansluiting in aanval. Toch kregen we de achterstand - die we een paar keer konden beperken tot twee punten - niet weggewerkt. Zo leek het toch even. Maar dat was buiten Rune gerekend. Ze scoorde de gelijkmaker in de 59ste minuut en de winnende goal in de allerlaatste minuut. Flashback naar de wijze woorden van Wim Zo gezegd, zo gedaan! De tegenpartij maakte uiteindelijk haar laatste doelpunt in de 54ste minuut (20-17). Eindstand: 20-21.